RECENSIE: BOV viert 70-jarig jubileum met passievolle musical Evita
Evita vertelt het levensverhaal van de Argentijnse presidentsvrouw Eva Péron. Een jonge, ambitieuze vrouw die het van tweederangs actrice tot first lady en machtigste vrouw van Argentinië schopt. Geliefd door haar volk, gehaat door de elite van haar land. Een waargebeurd verhaal over liefde, ambitie, rijkdom en macht. Op geweldige wijze op het podium gebracht door Stichting BOV uit Bergen op Zoom. Ik was donderdagavond aanwezig tijdens de generale repetitie en vrijdagavond bij de première van deze jubileumvoorstelling en keek mijn ogen uit.
Hans Puik 15-03-24 (foto's zijn van de generale)
Het begint zo langzamerhand de normaalste zaak van de wereld te worden. Je gaat als toeschouwer naar een voorstelling van de BOV en je wordt omver geblazen door…..ja, door wat niet eigenlijk? Alleen al het begin is fascinerend om naar te kijken. Ik zal nog niet alles verklappen, maar zelfs Hans Klok zou het niet beter gedaan hebben.
En op dat moment ben je als toeschouwer al ‘ingepalmd’ door het indrukwekkende decor. Ontworpen door Eric Elich en mogelijk gemaakt door een fanatieke decorbouwploeg. Elich heeft zich voor zijn decorontwerp laten inspireren door Evita’s afkomst. ,,Ze is opgegroeid in een kleine stad op de pampa, waar het leven hard en uitzichtloos was”, laat hij optekenen in het programmaboek. ,,Dat ruwe, robuuste randje – gesymboliseerd door een steiger – vormt de basis van het decor. Gedurende het verhaal klimt ze op naar een glamourrijk leven, maar haar achtergrond blijft zichtbaar.”
Terug naar het verhaal: Eva Péron is eigenlijk Eva Duarte, die als buitenechtelijk kind een moeilijke jeugd ervaart op het Argentijnse platteland. Met hulp van tangozanger Agustin Magaldi verhuist ze op 15-jarige leeftijd naar Buenos Aires. Op slinkse wijze weet ze invloedrijke mannen in te palmen. Zo werkt ze zich in korte tijd omhoog als model en actrice. Op het moment dat ze in 1944 kolonel Juan Perón leert kennen, neemt haar leven een drastische wending. Ze weet zijn hart voor zich te winnen en wordt twee jaar later, als Perón president wordt, de First Lady en heldin van het Argentijnse volk. Haar einde is al even dramatisch als haar opkomst. Op 33-jarige leeftijd sterft ze aan de gevolgen van kanker.
De BOV heeft er voor gekozen deze productie met een dubbele bezetting van de hoofdrollen te werken. Tijdens de generale (en de voorstellingen op 16, 20, 22 en 24 maart) worden de rollen van Eva Péron en Ché vertolkt door respectievelijk Marit van Reijen en Albert-Jan Verhees. De kleine bijrol van arm meisje wordt die avond gespeeld door Jula Siegel. Marleen de Witte en Jos Groffen waren tijdens de première en op 21 en 23 maart te zien in de hoofdrollen, het arm meisje is bij die cast Febe van Egeraat. Verder zijn er rollen voor Robbin Punt als Juan Peron, Julia Dierikx als maîtresse en Rodney den Broeder als Agustin Magaldi.
“Ik wil er bij zijn, ik wil vrij zijn’, zingt Eva Péron in een van de eerste nummers. Dat klinkt tangozanger Magaldi als muziek in de oren. Prachtig hoe hij van een hoger gelegen punt in het decor de stemming nog een beetje meer Argentijns weet te maken met zijn typische tangoklanken. Wanneer ook nog eens het befaamde ‘Huil niet om mij, Argentina’ klinkt, kun je als toeschouwer helemaal niet meer om de Zuid-Amerikaanse sfeer heen.
In sommige musicals heb je vele hoofdrollen, hier zijn er maar een paar dragende krachten. De ‘dragende kracht’ is eigenlijk het geheel. De combinatie van outfits, decor, tekstrolspelers, ensemble, grime, special effects en zeker niet te vergeten: het orkest. Zij doen ook iets unieks. Het is eigenlijk geen musical, maar een rockopera. Alle teksten worden gezongen, dat is een enorme uitdaging voor cast en orkest. Een uitdaging waar ze glansrijk voor slagen.
Toch wil ik kort stilstaan bij de hoofdrollen, want er komt veel op de schouders van Marleen de Witte en Marit van Rijen als Eva en Jos Groffen en Albert-Jan Verhees als Ché. Hoe zij alle vier de zangpartijen neerzetten is een applaus en een buiging waard. Met zoveel overtuigingskracht. En dan heb ik het nog niet over de vele en vaak snelle kledingwissels. Wat een uitdaging. Ook leuk om te benoemen, moeder Andrea Dierikx is samen met haar drie dochters (Eline, Eva en Julia) te zien in deze productie. Hoe bijzonder moet dat zijn, een ‘familiefeest’ op het podium.
Andere momenten die opvallen: De ‘stoelendans bij het leger’ en ook de slotscène voor de pauze, waarbij het voltallige ensemble in slow motion juicht, zal ik niet snel vergeten. En wat de denken van de bruiloft kort na de pauze. Roem is vergankelijk, dat is misschien wel de meest wijze les om te onthouden na een avondje ‘Evita’. ‘Hier ben ik een koning, daar ben ik een dief, alles wat ik ben is relatief’ zingt Stef Bos in een van zijn minder bekende liedjes. Die zin is zeker van toepassing op Eva. Ze leeft het leven van grote tegenstellingen. Ze wordt aanbeden en gehaat, ze kent rijkdom en armoede, gezondheid en ziekte. Juist die contrasten zorgen voor een boeiend verhaal, zeker als het op vakkundige wijze wordt gebracht. In die opzet is de BOV opnieuw geslaagd.
Zijn er helemaal geen kanttekeningen te maken? Na afloop worden in de foyer vele superlatieven gebruikt om de kwaliteit van de voorstelling te duiden. Tegelijk is men het er over eens dat voor de pauze de verstaanbaarheid bij momenten te wensen overlaat. In een show waar de liedjes het complete verhaal vertellen is nogal urgent dat alles woord voor woord te volgen is. Dat is voor de pauze soms niet zo, na de pauze dan weer wel. Er zijn nog genoeg shows om daar weer een stap in te zetten. Voor nu rest niets anders dan complimenten over te brengen aan de cast en iedereen die aan dit succes heeft meegewerkt.
Evita door Stichting BOV is te zien op vrijdag 15 maart, zaterdag 16 maart, woensdag 20 maart, donderdag 21 maart, vrijdag 22 maart, zaterdag 23 maart (allen 20.00 uur) en zondag 24 maart (14.00 uur) in Theater de Maagd in Bergen op Zoom.
Tickets via: https://www.stichtingbov.nl/producties/2024-evita/
Rolverdeling:
Marleen de Witte / Marit van Reijen - Eva Perón
Jos Groffen / Albert-Jan Verhees – Ché
Febe van Egeraat / Jula Siegel – Arm meisje
Robbin Punt - Juan Perón
Julia Dierikx – Maitresse
Rodney den Broeder - Agustín Magaldi
Ensemble
Andrea Dierikx
Anniek Goorden
Bart van Broekhoven
Ben Broek
Casper Eggermont
Diana van der Wegen
Eline Dierikx
Esmay Deleij
Eva Dierikx
Evelien Hoogeveen
Femke van Dijk
George Stander
Jeroen Hendrickx
Jorn Huismans
Joyce de Jong-de Kramer
Karlijn Brouwers
Kim van Dessel
Koen van Dongen
Lise-Lotte Bernaards
Lotte van Terheijden
Marc van Lanen
Marcel van As
Mariska van Meurs
Marit Sas
Mijke Tap-de Kock
Myrthe Langerak
Roy Franssen
Stijn de Wit
Wietske Huismans
Yarilijne Verhees-Raaijmakers
Artistiek Team
Niels Jacobs - Regisseur / Artistiek leider
Thijs van Gurp - Muzikaal leider
Marleen de Vries – Choreograaf
Ricarda Touw - Artistiek assistent
Erwin Leijs - Repetitor / Dirigent
Brigit Fasen - Dance Captain
Orkestleden
Erwin Leijs
Bart van Tienen
Ellen Heijligers
Koen de Maeyer
Liliane Sioncke
Annejo de Keijzer
Mireya Leon Espana
Herman Cnop
Steffi de Kroon
Bert van Uffelen
Japser van Gaans
Maikel Heeren
Joep Gobbens
Sjaak Timmermans
Peter Bogers
Martijn Hoedelmans
Jos van de Watering
Sander van Gaans
Johan van Vossen
Arnold Zoutman
