‘Het Koninklijk Ballet van Katoren’ is Zeeuwse dansvoorstelling van hoog niveau
Reclame voor dans in Zeeland, dat mag met recht gezegd worden over de voorstelling ‘Het Koninklijk Ballet van Katoren’ van Balletschool Middelburg. Vrijdagavond ging de show in première in Theater de Mythe in Goes, de Cultuurverslaggever bezocht eerder op de dag de generale.
Hans Puik – 07-07-23
Schouwburg Middelburg is normaal gesproken om de twee jaar het decor voor een voorstelling van Balletschool Middelburg. Omdat de schouwburg al geboekt was is dit keer uitgeweken naar De Mythe in Goes. Gekozen is voor de verhaallijn van het boek ‘Koning van Katoren’ van Jan Terlouw. Het gaat over zeven opdrachten die de 17-jarige Stach moet vervullen om de nieuwe koning van het fictieve land Katoren te worden. Het boek werd in de jaren 70 bekroond met de Gouden Griffel en met de Oostenrijkse Staatsprijs voor Jeugdliteratuur.
Ditmaal dus het verhaal in dansvorm. Een verhaal over hoofdpersoon Stach (uitmuntend tot leven gebracht door de dertienjarige Ikram Simons) die graag koning wil worden. Daarvoor moeten wel zeven bijna onmogelijk opdrachten worden uitgevoerd. De heersende ministers hebben namelijk als doel dat Stach helemaal niet tot koning van Katoren gekroond wordt. Iedere keer verzint het hoofdpersonage iets om toch met succes de opdracht af te ronden.
Het eerste wat opvalt is het absurd hoge niveau van de dansers. Alle kinder- en jongerengroepen van de balletschool dansen mee, maar met afstand de belangrijke inbreng is van de performance- en selectiegroepen. Groepen die tot wel 13 uur per week trainen. Dat zie je er aan af, want naast hoofdpersoon Stach zijn ook de ministers (Isabel Nefs, Lara Fox, Lieke Tilroe, Lynn Schuchardt, Mylène le Clercq en Vera Vermeulen) en de burgemeesters (Jasmine Spa, Mirre de Kuyper, Perla Pellegrino, Sara van Oosten, Sifra Mercelina en Susanne Roorda) geweldig op elkaar in gespeeld en druipt de klasse er van af. Bovendien is de wisselwerking met Torsten van Heek (in de rol van Oom Gervaas) erg prettig om naar te kijken Ook Sofie Meeuwsen (als Vlot, de hond) en Anouk Dijke (vriendinnetje van Vlot) en Iris Maalderink en Jasmijn Geluk (journalisten) verdienen volop lof. De choreografieën zijn overigens van de hand van Sigrid van Heek, Elodie van Heek, Vera Vermeulen, Sifra Mercelina, Kelly Sentjes en Jewel Riemens.
Het doet de rest van de dansers eigenlijk te kort om ze niet te noemen, want de show zit hem in de kracht van het collectief. Al heeft de artistieke leiding wel een duidelijke keuze gemaakt om de selectiegroepen in de meeste choreografieën terug te laten komen, waardoor ze veel op het podium staan. Het zorgt ervoor dat het niveau van begin tot eind hoog is.
Wat verder opvalt zijn de prachtige projecties op de achtergrond. Levensechte beelden van bijvoorbeeld een bos of een park. Een toppunt van schattigheid is het moment dat de draak ‘ontploft’ en veranderd in allemaal kleine draakjes. De jongste leden van de balletschool komen op dat moment op toneel. Ook prachtig vormgegeven is de val van Stach vanaf de kathedraal. Met een projectie van een vrije val is het net of de hoofdpersoon echt naar beneden duikelt. Ook de openingsscène na de pauze – die zich afspeelt in het bos – is een streling voor het oog.
Kortom een dansvoorstelling die meer dan de moeite waard is. Nog twee keer te zien op zaterdag 8 juli om 14.30 en 19.30 uur, wederom in Theater de Mythe in Goes.
