Jandino Asporaat brengt (lach)therapie naar Goes; cabaretier laat typetjes los en zorgt voor avond met een boodschap
Best wel pittige thema's luchtig maken, dat is vaak niet eenvoudig. In zijn voorstelling Therapie wist Jandino Asporaat afgelopen vrijdagavond in Theater de Mythe de juiste snaar te raken met een kwetsbaar en persoonlijk verhaal, in combinatie met veel humor en onnavolgbare energie . De populaire cabaretier, bekend van zijn typetjes en energieke sketches, liet deze keer een andere kant van zichzelf zien dan voorheen. Het resultaat was een verrassend persoonlijke, maar vooral hartverwarmende avond vol scherpe grappen, eerlijke verhalen en een zaal die regelmatig bulderde van het lachen.
Hans Puik 02-05-25
Asporaat laat in Therapie zijn alter ego’s grotendeels achter zich en kiest ervoor om als zichzelf op het podium te staan. Dat maakt deze show meteen zijn meest volwassen en kwetsbare tot nu toe. De cabaretier neemt het publiek mee in een zoektocht naar evenwicht in een tijd waarin het lijkt alsof de wereld steeds sneller en chaotischer wordt. De man waar iedereen tegen zei: 'Jandino, jij hebt alles toch goed voor mekaar', juist die man ging in therapie. Om aan zijn relatie, maar vooral om aan zichzelf te werken. Die therapie vormt de basis van de show.
Zijn stijl is onmiskenbaar Jandino: snel, scherp en doorspekt met observaties over het dagelijks leven, culturele verschillen en sociale ongemakken. Maar onder de grappen schuilt een diepere laag. Zo deelt hij openhartig over zijn jeugd, waarin zijn 'verzorger' hem 's nachts op een koude harde vloer liet slapen en waarin hij de nodige fysieke pijn kreeg te verduren. In plaats van in zelfmedelijden te vervallen, vertelt hij hoe hij tientallen jaren later die gebeurtenissen onder ogen kwam en opnieuw begon, sterker dan ooit. Het is een verhaal over vallen en opstaan – en over doorzetten met humor als wapen.
De kracht van de voorstelling zit juist in die balans: tussen luchtigheid en ernst, tussen lachen en nadenken. Jandino weet serieuze thema’s als stress, individualisme en mentale gezondheid op zo’n manier te brengen dat ze toegankelijk blijven, zonder aan diepgang in te boeten. De zaal herkende zich in zijn woorden, en dat werd beloond met applaus en gelach op de juiste momenten.
Publieksinteractie is er volop. Bijvoorbeeld met twee elfjarigen in de zaal, Destiny en Mike. Of met Kenneth, die niet met zijn partner maar met zijn moeder blijkt te zijn gekomen. Het verhoogt alleen maar meer de sfeer.
Opvallend is dat Therapie ook een afrekening lijkt met zijn eigen verleden als entertainer. Jandino, die bekendheid verwierf met typetjes als Judeska, lijkt zich bewust te zijn van zijn groei als maker en mens. Hij is 44, vader van drie kinderen, en heeft zichtbaar geen behoefte meer aan opsmuk of theatertrucjes. In plaats daarvan kiest hij voor oprechtheid, en dat wordt gewaardeerd.
Toch is er geen sprake van een zware voorstelling. Integendeel. Jandino weet als geen ander hoe hij de sfeer licht kan houden, zelfs als het onderwerp complex is. Zijn timing is feilloos, zijn publieksinteractie spontaan en ontwapenend. Hij eindigt de avond met een overtuigende boodschap aan iedereen die ongelukkig is of eenzaam of door diepe dalen gaat. Vlak daarvoor heeft hij het nummer 'papa' gezongen, een lied dat hij dertien jaar geleden al schreef over de band met zijn vader.
Wie dacht een avond te krijgen vol gemakzuchtige grappen of plat vermaak, kwam bedrogen uit. Maar wie openstond voor een show met hart, lef en veel humor, kreeg ruimschoots waar voor zijn geld. Therapie is meer dan cabaret. Het is een ode aan veerkracht, familie en het belang van gewoon even goed lachen.